Η πλειονότητα της διάβρωσης σε μεταλλικά υλικά συμβαίνει σε ατμοσφαιρικά περιβάλλοντα, τα οποία περιέχουν παράγοντες και συστατικά που προκαλούν διάβρωση όπως το οξυγόνο, η υγρασία, οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και οι ρύποι.Η διάβρωση με ψεκασμό αλατιού είναι μια κοινή και εξαιρετικά καταστροφική μορφή ατμοσφαιρικής διάβρωσης.
Η διάβρωση με ψεκασμό αλατιού περιλαμβάνει κυρίως τη διείσδυση αγώγιμων διαλυμάτων αλάτων στο εσωτερικό μεταλλικών υλικών, οδηγώντας σε ηλεκτροχημικές αντιδράσεις.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό μικρογαλβανικών κυψελών, με τη διαμόρφωση «διάλυμα μετάλλου-ηλεκτρολύτη χαμηλού δυναμικού-υψηλού δυναμικού ακαθαρσίας».Γίνεται μεταφορά ηλεκτρονίων και το μέταλλο που ενεργεί ως άνοδος διαλύεται, σχηματίζοντας νέες ενώσεις, δηλαδή προϊόντα διάβρωσης.Τα ιόντα χλωρίου παίζουν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία διάβρωσης του ψεκασμού αλατιού.Διαθέτουν ισχυρές ικανότητες διείσδυσης, διεισδύουν εύκολα στο στρώμα οξειδίου του μετάλλου και διαταράσσουν την κατάσταση παθητικοποίησης του μετάλλου.Επιπλέον, τα ιόντα χλωρίου έχουν χαμηλή ενέργεια ενυδάτωσης, με αποτέλεσμα να απορροφώνται εύκολα στην επιφάνεια του μετάλλου, εκτοπίζοντας το οξυγόνο μέσα στο προστατευτικό στρώμα μεταλλικού οξειδίου, προκαλώντας έτσι μεταλλική βλάβη.
Η δοκιμή ψεκασμού αλατιού κατηγοριοποιείται σε δύο κύριους τύπους: δοκιμή φυσικής περιβαλλοντικής έκθεσης και τεχνητά επιταχυνόμενη προσομοίωση περιβαλλοντικών δοκιμών ψεκασμού αλατιού.Το τελευταίο χρησιμοποιεί μια συσκευή δοκιμής, γνωστή ως θάλαμος δοκιμής ψεκασμού άλατος, η οποία έχει ελεγχόμενο όγκο και δημιουργεί ένα περιβάλλον ψεκασμού άλατος τεχνητά.Σε αυτόν τον θάλαμο, τα προϊόντα αξιολογούνται για την αντοχή τους στη διάβρωση με ψεκασμό αλατιού.Σε σύγκριση με τα φυσικά περιβάλλοντα, η συγκέντρωση αλατιού στο περιβάλλον ψεκασμού αλατιού μπορεί να είναι πολλές φορές ή δεκάδες φορές υψηλότερη, επιταχύνοντας σημαντικά τον ρυθμό διάβρωσης.Η διεξαγωγή δοκιμών ψεκασμού αλατιού σε προϊόντα επιτρέπει πολύ μικρότερη διάρκεια δοκιμών, με αποτελέσματα που μοιάζουν πολύ με τις επιπτώσεις της φυσικής έκθεσης.Για παράδειγμα, ενώ μπορεί να χρειαστεί ένας χρόνος για την αξιολόγηση της διάβρωσης ενός δείγματος προϊόντος σε φυσικό εξωτερικό περιβάλλον, η διεξαγωγή της ίδιας δοκιμής σε ένα τεχνητά προσομοιωμένο περιβάλλον ψεκασμού αλατιού μπορεί να αποφέρει παρόμοια αποτελέσματα σε μόλις 24 ώρες.
Η ισοδυναμία μεταξύ της δοκιμής ψεκασμού αλατιού και του φυσικού χρόνου έκθεσης στο περιβάλλον μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
24 ώρες δοκιμής ουδέτερου ψεκασμού αλατιού ≈ 1 έτος φυσικής έκθεσης.
24 ώρες δοκιμής ψεκασμού άλατος οξικού οξέος ≈ 3 χρόνια φυσικής έκθεσης.
24 ώρες δοκιμής ψεκασμού άλατος οξικού οξέος με επιταχυνόμενο άλας χαλκού ≈ 8 χρόνια φυσικής έκθεσης.
Ώρα δημοσίευσης: Οκτ-26-2023