เทคนิคที่ใช้ในการกำจัดผิวออกไซด์และสนิมบนพื้นผิวเหล็กจากพื้นผิวเหล็กและเหล็กโดยใช้สารละลายที่เป็นกรดเรียกว่าการดอง
เหล็กออกไซด์ เช่น ตะกรันออกไซด์และสนิม (Fe3O4, Fe2O3, FeO ฯลฯ) จะเกิดปฏิกิริยาทางเคมีกับสารละลายกรด ทำให้เกิดเกลือที่ละลายในสารละลายกรดและถูกกำจัดออกไป
ผ่านปฏิกิริยาเคมีกับสารละลายที่เป็นกรด ทำให้เกิดเกลือที่ละลายน้ำได้และถูกสกัดออกมาในภายหลังกรดสำหรับกระบวนการดองประกอบด้วยกรดซัลฟิวริก กรดไฮโดรคลอริก กรดฟอสฟอริก กรดไนตริก กรดโครมิก กรดไฮโดรฟลูออริก และกรดคอมโพสิตโดยส่วนใหญ่ กรดซัลฟูริกและกรดไฮโดรคลอริกเป็นตัวเลือกที่ได้รับความนิยมวิธีการดองส่วนใหญ่ประกอบด้วยการดองแบบแช่ การดองแบบสเปรย์ และการกำจัดสนิมที่มีส่วนผสมของกรด

โดยทั่วไปมักใช้การดองแบบจุ่ม และวิธีการสเปรย์สามารถใช้ในการผลิตจำนวนมากได้

โดยทั่วไปส่วนประกอบที่เป็นเหล็กจะต้องผ่านการดองในสารละลายกรดซัลฟิวริก 10% ถึง 20% (โดยปริมาตร) ที่อุณหภูมิการทำงาน 40°Cการเปลี่ยนสารละลายสำหรับการดองกลายเป็นสิ่งจำเป็นเมื่อมีธาตุเหล็กเกิน 80 กรัม/ลิตร และเฟอร์รัสซัลเฟตเกิน 215 กรัม/ลิตรในสารละลาย

ที่อุณหภูมิห้องเหล็กดองด้วยสารละลายกรดไฮโดรคลอริก 20% ถึง 80% (โดยปริมาตร) จะมีโอกาสเกิดการกัดกร่อนและการเปราะของไฮโดรเจนน้อยลง
เนื่องจากกรดมีแนวโน้มที่จะกัดกร่อนต่อโลหะอย่างเห็นได้ชัด จึงมีการใช้สารยับยั้งการกัดกร่อนหลังการทำความสะอาด พื้นผิวโลหะจะมีลักษณะเป็นสีขาวเงิน และผ่านการกระบวนการทูลเพื่อเพิ่มคุณสมบัติต้านทานการกัดกร่อนของสแตนเลสไปพร้อมๆ กัน

เชื่อว่าการชี้แจงนี้เป็นประโยชน์หากมีข้อสงสัยเพิ่มเติม โปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อสื่อสาร